Tagliata

Briekje lust wel een biefstukje... een quote van onze jongste carnivoor hier in huis! Ik moet toegeven dat ik niet altijd een goede kok ben in de ogen van de kieskeurige kleuters hier in huis. Doorgaans eten ze alles, maar met fases geven ze duidelijk aan dat er veel te weinig worst en wortelstoemp op het menu staat in huis. Vooral Briekmans heeft af en toe een fase dat hij niet tevreden is met teveel variatie en mijn grote experimenteerdrang, gelukkig is dat meestal van korte duur.

MAAR... zelfs de grootste criticasters hier in huis kan ik altijd terug aan mijn zijde scharen met dé noodoplossing bij uitstek. Met andere woorden: als ik ze bij tijd en stond een sappige biefstuk voor hun neus zet, kom ik met alles weg! Tevredenheid gegarandeerd!

Toen ik dus gisteren in de winkel passeerde en mijn oog daar viel op een lichtjes reusachtige côte à l'os die volgens mij echt mijn naam begon te roepen (het zal vast mijn verbeelding zijn geweest, maar toch) aarzelde ik dan ook geen moment. Dat heerlijk stuk vlees moest in mijn grillpan belanden, er was geen ontkomen aan.

Tien minuten later was ik thuis met mijn hoofd vol culinaire ideeën en toen moest het beste nog komen... de reactie van Briek die het gigantische stuk vlees opmerkte was onbetaalbaar... ogen als schoteltjes had het ventje en zijn enthousiasme was behoorlijk aanstekelijk. Ik moet dan ook er bij vertellen dat de wachttijd tot het etenstijd was voor beide kids bijna ondraaglijk was. Nog nooit heb ik zoveel hongerkreten moeten doorstaan en de opluchting was dan ook groot toen onze gasten arriveerden en ik aanstalten begon te maken om eten te serveren.

Een dergelijk stuk vlees vraagt, nee roept, om een speciale behandeling. Daarom koos ik er voor om de Toscaanse toer op te gaan en er tagliata van te maken. Dat betekent gesneden vlees en dus komt het er op neer dat de steak in zijn geheel heerlijk krokant wordt gebakken in de grillpan en lekker rosé blijft van binnen. Na het bakken marineer je het vlees in een heerlijke dressing en dan snijd je het vlees in diagonale plakjes die je op een grote schotel schikt met een heerlijke salade en kruidige tomaatjes erbij.

In principe heb je dan verder niks meer nodig, behalve een stuk brood om de dressing op te dippen. Maar de eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat ik grootsere plannen had en er gebakken asperges en krokante aardappeltjes bij serveerde.

Deze manier van biefstuk bereiden is echt een aanrader. Het is eigenlijk supersimpel, maar de dressing is heerlijk en apart. Je moet ook toegeven dat het een heerlijk zicht is om die rozige, geurige plakken steak op een schotel te zien liggen schitteren, klaar om er je tanden in te zetten.

Je hoeft trouwens geen dure côte à l'os te gebruiken, een dikke lendenbiefstuk is ook helemaal prima! Als je dan meerdere eters hebt, ga je wel twee of drie van die biefstukken moeten bakken, maar gezien dat dat echt niet lang duurt is ook dat geen probleem.

Belangrijk is wel dat je het vlees op kamertemperatuur laat komen voor je het begint te bereiden! Laat het dus gerust een paar uur uit de koelkast liggen voor je er aan begint.

Benodigdheden (5 personen)

• 1 grote côte à l'os van minstens 1,3 kg of 2 tot drie dikke lendebiefstukken

Voor de dressing

• 4 eetlepels olijfolie (ik gebruik lookolie)

• 3 eetlepels rode wijnazijn

• een koffielepel honing

• een koffielepel chilivlokken (of grove peper)

• een koffielepel gemalen zeezout

• een koffielepel citroensap of een beetje citroenzeste

• een koffielepel gedroogde oregano

• minstens een eetlepel gehakte tuinkruiden: tijm, rozemarijn, peterselie (of een eetlepel Italiaanse kruidenmix)

Voor de salade

• een zakje rucola

• een bakje trostomaten

• 1 eetlepel Italiaanse kruiden

• een snuf zout

• een goede geut olijfolie

• 1 grote rode ui

• 2 eetlepels rode wijnazijn

• 1 koffielepel suiker

• geroosterde pijnboompitten naar smaak

• (eventueel paprikareepjes, of plakjes komkommer of wat je nog lekker vindt)

Werkwijze

Nogmaals: zorg ervoor dat je vlees op kamertemperatuur is voor je start!

Begin met de tomaatjes te garen voor de salade. Dit doe je door de tomaatjes in hun geheel in een ovenschaaltje te zetten met de eetlepel Italiaanse kruiden, olijfolie en een snuf zout en peper. Hussel alles goed door elkaar en laat dit een kwartier in een oven van 100°C staan, zodat de tomaatjes lekker zacht en kruidig zijn, maar nog niet gebarsten zijn.

Rooster de pijnboompitten even in een droge pan tot ze licht gebruind zijn.

Maak de dressing door olie, rode wijnazijn, citroensap of zeste, honing en de kruiden te mengen.

Snijd de rode ui in dunne reepjes of ringetjes en laat deze een half uurtje marineren in de rode wijnazijn waar je het lepeltje suiker hebt doorgeroerd. Dit hoeft trouwens niet persé, je kan ook de ui er gewoon naturel overstrooien.

Dresseer alvast de schotel door er de rucola over te strooien, sprenkel er de ui en de pijnboompitten over en schik de tomaatjes aan de zijkant.

En dan is het moment suprême aangebroken: tijd om aan het vlees te beginnen!

Zorg dat je oven voorverwarmd is op 70°C en neem een grote grillpan. Laat de pan op een hoog vuur gloeiend heet worden en bestrijk ondertussen je vlees met wat olijfolie. Leg de biefstuk in de hete pan en laat twee minuten dichtschroeien. Draai dan de steak om en kruid met wat peper en zout uit de molen. Laat de andere kant ook twee minuten dichtschroeien en herhaal dit dan nog eens aan beide kanten. Verander het vlees dan ook van richting zodat je een mooi ruitjespatroon krijgt.

Leg het vlees in een ovenschaal en giet er de dressing over waarbij je er voor zorgt dat het vlees overal bedekt is met de dressing.

Zet de schotel dan nog tien minuutjes in de oven (niet langer!), haal alles er uit en laat nog tien minuten rusten.

Dan snijd je het vlees in dunne, diagonale plakjes en schik je dit netjes op je saladeschotel. Giet er de dressing uit de schotel over en strooi er eventueel nog wat grof geraspte parmezaanse kaas over.

Aanvallen zou ik zeggen!